Bir anaokulu öğrenimim de bu şekilde bitti,

 

Ataevler anaokulunda son dönemimim bitişi idi bu yıl, artık gelecek senden itibaren ilkokul hazırlık sınıflarına başlamak için okul değiştirecektim. İşte bu duygu ve düşüncelerim ile başladı son yıl müsamerem.

Geçen yıl bir salonda yapılmış müsameremin curcunasından bu sene daha sade ve okul imkanlarını kullanarak yapılmasına karar vermişti büyüklerimiz.

Bu nedenle tüm veliler ve tanıdıklarımız ile okul bahçesini doldurduk bu yıl.

Geçen yıla nazaran biraz daha az bir kadro ile yer aldık bu sene Tetik ailesi olarak;

Okul yönetimi hoş bir süpriz yaparak benim adımdan annemi yanlarına çağırdılar ve okul bahçesinin düzenlenmesi için yaptığı katkıya teşekkür ederek kendisine bir buket çiçek sundular.

O anları tam göremedim ama babamın anlattığına göre annem çok ama çok duygulanmış ve göz yaşlarına da hakim olamamış :)

Anneme verilen çiçek ve tebrikten sonra müsameremiz başladı.

Hayranlarımın karşısına ilk olarak arı rolüm ile çıktım. :)

Arılar ve çiçekleri konu alan oyunumuzu oynadıktan sonra diğer oyunumuza hazırlanmak için kulisimize girdik. Bizi bekleyen hayranlarımızı çok fazla bekletmemek ve bu sanatsal olaydan soğutmamak lazımdı.

Hızlıca kostümlerimizi değiştirdikten sonra diğer oyunumuzua geçtik.

Oyunumuz da sevgi ekip, sevgi biçtikten ve bolca ebeveyn puan kazandıktan sonra, son oyunumuzun hazırlıkları için yine kısa bir süre izin istedik hayranlarımızdan.

Gösterimizi bitirip artık keplerimizi almak için son kez kulislerimiz olarak kullandığımız sınıflarımıza doğru yol aldık.

Bu arada sevgili babacığım o son gösteride kullandığımız şarkının sözleri, senin söylediğin gibi,

“açlık başımda duman, ilk yemeğim patlıcan” değil bilesin :)

Bizler kep törenine hazırlanırken annem ve dedem de okul yönetimi ile karşılıklı sohbet halinde idiler,

Babam bir yandan annemi görüntülerken bir yanda da gösterime gelmiş çifte kumruyu görmüş ve makinesi ile birlikte soluğu yanlarında almıştı.

Keplerimizi giydik bir çoşku ile koşarak çıktık sınıflarımızdan,

Kocaman bir tur attıktan sonra ortada toplandık ve o mehşur sahneyi gerçekleştirdik. Neden bu kafamızda kep denen şeyleri havaya attık bilmiyorum ama sanırım bunu yıllar boyunca bol bol yapacağım :)

Keplerimizi de havaya atarak günü bitirmiş olduk, şimdi bizleri bekleyen ailelerimiz ile buluşup hatıralarımızı perçinleştirecektik.

Kız kardeşim Ada’nın isim kaynağı sayılan sevgili arkadaşım Ada ile de poz vermeyi unutmadım tabi,

Bana tüm bu geçen iki yıl boyunca sabır gösteren sevgili öğretmenlerimi de unutmadım tabi ki,

Ve sırada kankalar vardı tabi ki;

Sizleri unutmayacağım Can Marol ve Can Saatçi :)

Çeşitli şekillerde adı magazin basınında benimle anılmış olsa da, sadece arkadaş olduğum çok sevgili arkadaşım Buse ile bu özel günü sonlandırdım.

Koca bir iki yıl geçirdiğim anaokuluma bu şekilde veda ettim. Herşeyi ile katkıda bulunan herkese çok ama çok teşekkür ederim.

Kaan Tetik

4 Haziran 2010

Nice yıllara, bu blog 1 yaşında :) hemi de anneler günü bugün :)

Bu blog’da anılarımı paylaşalı koca bir yıl geçmiş bu süre zarfında çok ama çok değişiklikler oldu hayatımda; evimizi değiştirdik, babam işini değiştirdi, ben bir kardeş bekliyorum :) işte böyle bu yaşam hızlı bir şekilde geçiyor sadece fotoğraflar anı olarak kalıyor hatırlarımızda, bu vesile ile nasıl geçti 2010 Anneler günümüz ondan bahsedeyim birazda,

Sabah uyuduk bolca;

 

ben ve canım annem ile,

Babam her zaman ki gibi sabah saat 5’lerde kalkmış ve bizi üşenmeden fotoraflamıştı.

Anneler günü şerefine önce babaannem ile başladık güne,

ama annem orada da uyudu :) öğrendim ki hamile bayanlar sürekli uyurmuş babamdan, ben de diyorum babam neden geceleri bilgisayar oyunu oyunuyor halen daha :P

Annemin uyumasını ve babamın da televizyon karşısında pineklemesini fırsat bilerek bende kendimi sitenin bahçesinde ki park’a attım.

Babam herzaman ki gibi elinde fotoğraf makinesi ile ben ne yaparsam görüntülemekte idi, bende bunu fırsat bilerek babama salıncak’ta öğrendiğim teknikleri göstermeye karar verdim.

Sabah kahvaltısını babaannem de geçirdikten sonra teyzem annemi aradı ve Atilla dede’lere geldiklerini bize bildirdi, hatta kısmi olarak da fırçaladı ki neredeyiz biz diye,

Annem yarı uykulu hali ile teyzem’le konuştuktan sonra hazırlandık ve Ayen hala ile Atilla dedemin yanına gittik.

Gitmeden önce babaannem ile babamın objektifine de poz vermeyi ihmal etmedik :P

  

Ayşen hala ve Atilla dedemin evine vardığımızda Teyzemler çoktan pasta börekleri yemişlerdi. Ben yemekleri bir yana bırakarak hemen kuzenim Bartu’nun yanına koştum :P her ne kadar kendisi uyuyor olsa da ben dayanamadım ve uyandırdım.

  Kuzenim babasının cüzdanı ile ilgilenirken, babam da bir yandan çekinmeden denklanşöre basmaktaydı.

Biraz koltuk üzerinde kuzenim Bartu ile tepindik,

Söylemişmiydim ilk dişim çekildi diş doktoru tarafından :P

Ben ve kuzen koltuk üzerinde kudururken Atilla dedem de  annem’e masaj yapmakataydı

Atilla dedem ve Ayşen hala’da da bir şeyler yedikten sonra biz çocuklar kendimizi dışarı attık ve Atilla dedemin site bahçesinde top oynama ve kuzenim Bartu’nun akülü arabası ile gezmeye çıktık.

 

Hem gezdik hem de top oynadık ve öğleden sonrasının sıcağında biraz ter attık,

Anneler gününde neden annemizin bizim için değerli olduğunu bir kez daha anladık ki, bizi giydirme işi sadece babalarımıza bırakılsa sanırım bu bizim erkekler bu işin altından kalkamayacaklar gibi :P

Eve dönüp Atilla dedim ve Ayşen hala’nın anneler gününü kutladıktan sonra;

Hazırlandık,

Öğleden sonrası artık bitmek üzereydi ve anneler günü için son kapımız olan Anneannem’lere geçip akşam yemeğini yememiz gerekli idi

Anneannem mutfakta diğer işler ile uğraşırken dedem de mangal’ın başında bizlere nefis şeyler pişirmekteydi,

Tüm herkes yemek hazırlığı yaparken Atilla dedem günün yorgunluğunu dinlenerek atarken bende bir yanda televizyonda çizgi film seyrediyordum.

ve bir anneler günü de böyle koşturmaca ile geçti,

Kaan Tetik

08 Mayıs 2010