Bir haftasonu böyle geçti – Bölüm 2

 

Ve sonunda sabah oldu uyanıp güzel bir kahvaltı yaptıktan sonra İstanbul trafiğinin çilesine kendimizi kattık. Bugün önemli bir gündü! Sevgili Göksan amcam artık dünya evine giriyordu, Kaan amcam kendisi hakkında çeşitli yorumlarda bulundu ama bu güzel günde kendisinin yanında oldu hep.

Evet, Göksan amca’da evlendi sonunda, sonunda diyorum çünkü babamın tabiri ile “Nicolas’lar” azaldı tam anlamı ile,

Ben düğün dernek olaylarını anlamaya çalışırken, Kaan amcam’da Göksan’ın babasının yanında son direktifleri almaktaydı.

Kalabalık bir ortamdı ama ortamda tanıdık kişilerin fazlalığı nedeni ile bu kalabalıklık insanı rahatsız etmiyordu. İşte bu tandıklardan birisi de Kaan amcanın babası idi.

Kısa bir kaç görüşmeden sonra oraya veda ettim ve Halim amcanın ilk torunu Irmak’ın yanına gittim.

Sağ da, sol da oyalandıktan sonra günün asıl anlam ve önemi geldi, Göksan amcanın düğünü;

Tam buarada Kaan amca’da babasından nasihatleri alıyordu, Halim amca darısı kısmet kavramının nezaman ona geleceğini soruyordu?

Kulaklarımla duyduğum, “Oğlum sen bakınmıyormusun hiç?” oldu. Ve Kaan amcam da hemen bakınmaya başladı,

elin konumu ve gözün bozukluğunu baz alırsak sanırım ancak ufuk çizgisi ve ötesinde görünmektemidir nedir?

Öğleden sonranın sıcaklığı gitgide arttığında annemle birlikte bir hamak’ta yorgunluk attık.

Güzel bir cumartesini kapadık. Allah bir yastıkta kocatısn ve mutlu mesut etsin diyerek.